معنی تلخ زبان - جستجوی لغت در جدول جو

تلخ زبان

لغت نامه دهخدا

(تَ خوا / خا)

زهره و مراره. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلخ جوان شود

(تَ جَ)

زهر و سم و مرگ. (ناظم الاطباء). و در بیت زیر از نظامی مقصود، زهره کیسۀ صفراست:
تلخ جوانی یزکی در شکار
زیرتر از وی سیهی دردخوار.
نظامی.
رجوع به تلخ خوان و رجوع به مخزن الاسرار نظامی چ وحید ص 51 شود

لغت نامه دهخدا

شوخ زبان

(زَ)

کنایه از گستاخ گوی. (آنندراج). گستاخ. (ناظم الاطباء) ، عجول در حرف زدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تل بزان

(تَ بُ)

یکی از دهستانهای بخش مسجدسلیمان شهرستان اهواز است. این دهستان از 18 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته و در حدود 3800 تن سکنه دارد. قراء مهم آن عبارتند از: چوب سرخ، باریک آباد، احمدآباد نرگسی. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

تلخ دان

(تَ)

دهی از دهستان بازیافت است که در بخش اردل شهرستان شهرکرد واقع است و 120تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

ول زبان

(وِ زَ)

کسی که سخن بیهوده گوید. حرف مفت زن. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده)

لغت نامه دهخدا

ول زبان

کسی که سخن بیهوده گوید حرف مفت زن

فرهنگ لغت هوشیار

معنی تلخ زبان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما